Opera Spanga presenteert Aida, Giuseppe Verdi’s meesterwerk waarin liefde in conflict komt met oorlog.
God staat voor de strijdwagen als onzichtbare aanvoerder van de troepen. In zijn naam wordt er gemoord en geplunderd. Opera Spanga brengt dit tragische verhaal, net als ten tijde van de wereldpremière (1871), in een periode die vraagt om bewustwording. Grote wereldconflicten, zoals de oorlogen in Syrië, Jemen en Nigeria, komen in deze Aida fysiek dichtbij. Verdi schreef dit werk met een duidelijke roep om vrede. Niet voor niets is Vrede (‘Pace’) het laatste woord van de opera.
Multimedia-opera In Opera Spanga’s Aida bestaat privacy niet. In ieder vertrek hangen bewakingscamera’s die gekoppeld zijn aan een televisiestation. Alles is openbaar. De dood van de twee geliefden aan het einde van de opera speelt zich af onder de grond en is in iedere huiskamer mee te beleven.
In de regie van Corina van Eijk wordt Aida een multimedia-spektakel. Het decor bestaat uit drie videoschermen die verschillende werkelijkheden geruisloos in elkaar laten overlopen. De balans tussen ‘echt’ en ‘virtueel’ vervaagt steeds meer, net als in ons dagelijks leven. Zo switchen de videoschermen moeiteloos van de gruwelen van de oorlog naar de slaapkamers van de personages.
Randprogramma Deze serie voorstellingen en de randprogrammering ‘De Rottige Meente als podium’ laten zien hoe zinloos en desastreus haat, wraak en dus oorlog zijn. Met Aida wil Opera Spanga iedereen ervan doordringen dat oorlog als een instrument uit de tijd is geraakt. Om met Brecht te spreken: ‘Stell dir vor, es ist Krieg, und keiner geht hin...’ Oftewel: we zijn allemaal verantwoordelijk voor de oorlog en het in stand houden ervan.
